Zij waren joods en mochten niet bestaan

Na het overlijden van Max Lerk heb ik even gegoogled en kwam op jullie website. Mijn complimenten, omdat het om zo weinig mensen gaat wordt het allemaal heel persoonlijk en helder hoe het in de oorlog gegaan is. Prima presentatie, heel volledig.

Wat een verdrietig verhaal over het echtpaar Jozef en Regina Meijer.Ze mogen niet vergeten worden en dat een ieder die dit leest er even bij stil mag blijven staan en op zich laten inwerken wie de mensen achter dit grote leed waren.Heb me altijd afgevraagd waarom en hoe het kwam dat er zoveel Joden zijn omgekomen; wie kwam in verzet? De verborgen helden zijn voor mij daarom ook goed naar voren gekomen. Hylke, Wim, Veldman, Notaris Wolters en alle anderen die met gevaar voor eigen leven familie Meijer en andere slachtoffers hebben geholpen.succes met de website, dat velen er nota van mogen nemen.

Peter vertelde me dat je op RTV Noord was geweest en hij had het voor mij opgenomen. Maar je raadt het al: er was iets fout gegaan, dus toen maar even gekeken naar uitzending gemist. En nu dan ook hier weer gesnuffeld natuurlijk. Het blijft een tragisch verhaal hoe vaak ik het ook lees.

Ik ben bezig met het voorbereiden van een collage voor de aanstaande dodenherdenking. Mijn bijdrage moet iets zeggen over het anti-semitisme. Al zoekend ben ik op uw site uitgekomen en ik ben erg onder de indruk. In het leed van deze twee mensen en hen die om hen heen stonden komt alles griezelig dichtbij. Ik ben erg onder de indruk. Overigens hoop ik dat u er geen bezwaar tegen hebt dat ik het gedicht "Hoe was dat toen...." gebruikt heb voor de collage.

de heer Han Meijer, heeft bij mij op school dit verhaal verteld. Ik vond dat super leuk.
Maar door deze site wordt het allemaal nog interessanter. Ik vindt het een super zielig verhaal en hoe is dit gebeurd. Het moet nooit weer gebeuren. M.V.G stephan meijer

Op zoek naar info over Bedum (logeer er binnenkort) aanbeland bij deze boeiende, toegewijde pagina's die trieste gebeurtenissen beschrijven.
met dank

Goedemorgen Heren van Dis en Meijer,
Het gedicht "hoe was dat toen om Jood te zijn", sinds mei 1990 in mijn knipselmap bewaard, bracht mij op het spoor van uw indrukwekkende en mooi uitgewerkte site. En weer was er die harde confrontatie met het leven van mensen die in doodsnood moeten zijn geweest.
De wetenschap niet veilig meer te zijn in je eigen huis, dorp of land, opgejaagd gemarteld en vermoord. is toch onverdraagbaar.
Vr.groet Jetty
Bovenstaand gedicht lees ik het liefst zacht voor me uit. Het kan immers haast geen geluid verdragen. En ja ook voor Jozef en Regina Meijer geld helaas "ze bleken allemaal dood te zijn

Zowel corrie, riet als ik ook hebben het heel mooi gevonden dat je ons zoveel liet zien en vertelde Han, nogmaals bedankt,
Gery

ik had mijn vader thaddeus amsing wel eens gehoord over deze twee joodse mensen erg mooi verhaal!!!mijn vader heeft ook nog een nacht
ondergedoken gezeten in de grote straat 43
in door hem zelf aangepaste vaste kast waar
hij twee planken uit kon pakken en recht op
in kon staan tijdens de rassia in bedum heeft
deze dienst gedaan en de duitsers hebben mijn
vader niet kunnen vinden.

Met belangstelling het verhaal gelezen. Heb in Bedum gewoond 1933-1947 en liep altijd langs het huis naar school, aan de schoolstraat, speelde vroeger wel een s met Max lerk, en was later vriend met Post Wolters en mijn vader werkte als klerk bij de Notaris. Geweldig om die dingen vast te leggen zodat we ze kunnen onthouden.